Przedstawiamy... Mikroauka

Z jednodniowym opóźnieniem, ale nie mniej serdecznie, zapraszamy na kolejny odcinek z cyklu "Przedstawiamy...".

Dziś naszym bohaterem będzie Joanna z bloga Kawałki Mikroauki. O inspiracjach, początkach blogowania i swoim życiu najlepiej opowie sama autorka. Zachęcamy do lektury!

Jestem mamą, żoną, historykiem sztuki z wykształcenia, bibliotekarką z konieczności. Przyjechałam do Wrocławia na studia i już tu zostałam.

Zaczęło się od pobudki w nowym mieszkaniu. Był to bardzo ważny dla mnie moment i w końcu poczułam ulgę, że mamy swój kawałek przestrzeni.

Mieliśmy swoje mieszkanie z marzeń, ale czułam że sporo czasu minie zanim nasz prawdziwy dom będzie gotowy.  Wtedy po raz pierwszy zakiełkowała w mojej głowie myśl, że może warto byłoby to jakoś  udokumentować. Wprowadziliśmy się tu z 3-miesięcznym synkiem i… sama nie wiem. Macierzyństwo zaabsorbowało mnie do tego stopnia, że myśli te zostały odsunięte.  Potem na świecie pojawił się nasz drugi syn. Rozejrzałam się wokół siebie i  zauważyłam, że czas mija, niewiele się u nas zmieniło i pora zacząć działać. Blog daje mi dużego kopa do pracy, mam nadzieję że trochę mnie zdyscyplinuje, nauczy systematyczności  i pozbiera moje myśli. O ile mam lekkiego fioła na punkcie czystości i porządku, to w mojej głowie panuje wielki bałagan. 

Czasu mam nadal mało. Dzieciaki są bardzo energiczne i nie mam chwili dla siebie. Mąż od roku pracuje poza naszym miastem i przyjeżdża do nas w weekendy.  A jednak, udaje mi się pisać  wieczorami .

Zaczęłam przygodę z blogiem z jeszcze jednego powodu. Mieszkanie to jest  otwarte, bez ograniczeń. Zaprojektowane chyba zostało tak, aby nikt tu nie czuł się samotny. Drzwi za sobą  mogę zamknąć jedynie w łazience i kuchni.  Dopóki dzieci są malutkie, takie rozwiązanie jest idealne. Potrzeba prywatności jednak też jest ważna i prawdopodobnie za kilka lat będziemy szukać nowego miejsca… a może stanie się to szybciej niż mi się wydaje. Szkoda byłoby mi nie zachować  tego mieszkania w pamięci i na zdjęciach .

Wydaje mi się, że już mam pomysł na blog. Nie chcę na razie pokazywać inspirujących mnie przestrzeni  i innych domów. Na początku skupię się tylko na naszym mieszkaniu. Elementy dekoracji  to jego „kawałki”.  Chcę  opowiadać  o rzeczach i pokazywać  przedmioty które lubię, które mi się podobają, które dają nam radość . Właściwie to chyba też pokazywanie siebie po kawałku. Przyznaję,  że jestem jeszcze trochę onieśmielona blogosferą i obawiam się oceniania  mnie i mojej rodziny.  Opowiadam więc  moją historię poprzez przedmioty.  One i tak, bez zakłamania, same przez siebie mówią dobitnie co lubię, co mi się podoba i jaka jestem. Trochę się nimi jeszcze zasłaniam, ale pora wyjść ze skorupy. Dopiero zaczynam, trzymajcie za mnie kciuki.

Inspirację czerpię zewsząd. Magazyny, internet, blogi, albumy o sztuce, rysunki mojego dziecka. Uwielbiam podglądać jak mieszkają inni. Marzę o tablicy na pomysły pełnej moich ulubionych zdjęć.

Ja i mój mąż mamy zupełnie inne gusty. To mieszkanie uczy nas kompromisów. Ja uważam, że mniej znaczy lepiej, on pewnie zagraciłby przestrzeń. Ja najbardziej odpoczywam w jasnych pomieszczeniach, on lubi brązy. Pozwoliłam na brązowe meble w pokoju dziennym i w części kuchni, ale w zamian za to daję sobie wolną rękę co do reszty.

Jaką przyszłość wróżycie Mikroauce? Czy jej mieszkanie będzie na tyle idealne, że blog straci rację bytu? Zapraszamy i polecamy każdej osobie, która szuka własnych inspiracji.